„Galeria Diagnostyczna”

Serdecznie zapraszamy do odwiedzania nowego działu „Galeria Diagnostyczna”, w którym będziemy się starać prezentować ciekawe zdjęcia preparatów mikroskopowych nasienia lub próbek nasienia. Zdjęcia mają na celu pokazać przykłady różnych elementów morfotycznych obecnych w nasieniu czy innych ciekawych przypadków, tak aby poszerzać wiedzę osób zajmujących się analizą nasienia i ułatwiać interpretację widzianych obrazów. Jeżeli Państwo mają także jakieś interesujące zdjęcia, którymi chcieliby się Państwo podzielić to prosimy o ich nadsyłanie na adres kontakt[at]badanie-nasienia.pl wraz z ewentualnym opisem oraz adnotacją, że autor zdjęcia wyraża zgodę na jego publikację w portalu www.badanie-nasienia.pl.

Fot.: Eliza Filipiak 

Plemniki widoczne po procedurze testu HOS. Test HOS służy do oceny żywotności plemników. Plemniki żywe ulegają w tym teście zjawisku „puchnięcia” witki. „Puchnięcie” jest widoczne jako zmiana kształtu witki (ulega ona zwinięciu, zapętleniu, spiralizacji). Plemniki ze „spuchniętą” witką oznaczono czerwonymi strzałkami na powyższych zdjęciach). Więcej informacji nt tego testu znajdziesz tutaj: Test HOS   

Fot.: Eliza Filipiak (Zakład Endokrynologii Płodności Uniwersytet Medyczny w Łodzi)

Plemniki wybarwione barwieniem eozyna-nigrozyna. Barwienie to służy do oceny żywotności plemników. Plemniki zabarwione na czerwono lub ciemno różowo są martwe, natomiast plemniki bezbarwne, zielonkawe lub blado różowe są żywe. W odróżnieniu od barwienia samą eozyną barwienie z nigrozyną daje ciemne tło co pozwala na lepsze rozróżnienie kolorów plemników. Dodatkowo, preparaty tak wybarwione można przechowywać np. w celu wykonania późniejszej kontroli jakości.

Fot.: Katarzyna Marchlewska (Zakład Endokrynologii Płodności Uniwersytet Medyczny w Łodzi)

Komórki okrągłe wybarwione testem LeucoScreen pozwalającym na odróżnienie leukocytów peroksydazo-dodatnich od innych komórek. Dzięki temu, że znacząca większość leukocytów obecnych w nasieniu to komórki peroksydazo-dodatnie test ten pozwala na łatwe różnicowanie oraz w miarę precyzyjne określenie całkowitej koncentracji leukocytów w nasieniu. Komórki peroksydazo-dodatnie barwią się w tym teście na kolor żółtawo-brunatny, inne komórki są różowe.

Fot.: Katarzyna Marchlewska (Zakład Endokrynologii Płodności Uniwersytet Medyczny w Łodzi)

Komórki nabłonkowe, na których widziane są liczne bakterie (pałeczki) w preparacie barwionym nasienia. Na górnym zdjęciu po prawej stronie widoczny plemnik z wyraźną wakuolą w części akrosomowej. Na dolnym zdjęciu plemniki o nieprawidłowej morfologii. Zdjęcia świetnie pokazują dysproporcje wielkości pomiędzy komórką nabłonkową, plemnikiem i bakteriami.

Fot.: Katarzyna Marchlewska (Zakład Endokrynologii Płodności Uniwersytet Medyczny w Łodzi)

Zielonkawy kształt to Trichomonas vaginalis (rzęsistek pochwowy) w otoczeniu leukocytów w preparacie bezpośrednim z nasienia. Rzęsistek jest jednokomórkowym pierwotniakiem należącym do wiciowców (Flagellata) uposażonym w 5 wici (z czego 1 otacza komórkę, a 4 skierowane są na zewnątrz). Jego wymiary to około 9 X 7 μm, co oznacza, że jest nieznacznie większy od przeciętnych leukocytów.

Fot.: Joanna Sondej (InviMed Warszawa)

Zdjęcia przedstawiają leukocyty (granulocyty) i plemniki utrwalone i wybarwione widziane w preparacie mikroskopowym w powiększeniu 1000x. Zwraca uwagę nieregularne jądro komórkowe granulocytów, o charakterystycznej morfologii pozwalającej na odróżnienie ich od komórek spermatogenezy.

Fot.: Eliza Filipiak (Zakład Endokrynologii Płodności Uniwersytet Medyczny w Łodzi)

Spermatydy oraz plemniki widoczne w po wybarwieniu w preparacie utrwalonym w powiększeniu 1000x. Spermatydy można odróżnić od leukocytów na podstawie budowy jądra komórkowego – jądra są wyraźne, okrągłe, i często nie są położone centralnie, ale blisko błony komórkowej spermatydy.

Fot.: Joanna Sondej (InviMed Warszawa)

Dwa powyższe zdjęcia przedstawiają kryształki sperminy i plemniki w preparatach utrwalonych i wybarwionych oglądanych w powiększeniu 1000x. Spermina jest poliaminą będącą m.in. składnikiem części płynu nasiennego pochodzącej z prostaty. Kryształki sperminy często tworzą charakterystyczne gwieździste układy widziane na zdjęciach. Kryształki te można zaobserwować nie tylko w preparatach barwionych ale także w preparatach bezpośrednich.

Fot.: Katarzyna Marchlewska (Zakład Endokrynologii Płodności Uniwersytet Medyczny w Łodzi)

Komórki rakowe w nasieniu wybarwione za pomocą AP2-gamma (kolor czerwony) i cytochemicznie BCIP/NBT na obecność fosfatazy alkalicznej (kolor niebieski). Obecność takich komórek w nasieniu świadczy albo o stanie przedrakowym (CIS) albo o litym guzie jądra.

Fot.: Eliza Filipiak (Zakład Endokrynologii Płodności Uniwersytet Medyczny w Łodzi)

Ciałka żelatynowe w nasieniu. Są to galaretowate elementy nie ulegające upłynnieniu. Występują w niektórych próbkach.  Chociaż nie stwierdzono, aby obecność ciałek żelatynowych miała związek z parametrami nasienia (ruchliwością, żywotnością, liczebnością czy budową plemników) to przyjęło się, aby zapisywać ich obecność na wyniku badania nasienia. Jeśli ciałek żelatynowych jest w nasieniu dużo, to mogą one nieco utrudniać wykonanie samego badania. Zdarza się czasem, że ciałka żelatynowe stanowią dużą część objętości nasienia, co szczególnie przy niewielkich jego objętościach zawyża liczbę plemników wyrażaną na ejakulat.

Fot.: Eliza Filipiak (Zakład Endokrynologii Płodności Uniwersytet Medyczny w Łodzi)

Różnice w barwie i przezroczystości próbek u pacjentów z różną koncentracją plemników. 3 próbki po prawej stronie mają prawidłową barwę. 2 próbki po lewej stronie są przezroczyste co sugeruje, że zawierają one mało albo nie zawierają wcale plemników (oligozoospermia, kryptozoospermia, azoospermia). Obserwacja koloru i przezroczystości próbek pozwala na wstępną orientację  jakości nasienia, jednak nie zastępuje oceny mikroskopowej.

Fot.: Urszula Dziuba (Gravita)

Leukocyty z charakterystyczną morfologią jąder komórkowych widziane w barwionych rozmazach krwi – preparat wykonany dla celów edukacyjnych aby nauczyć się odróżniać komórki spermatogenezy (których w krwi oczywiście nie można spotkać) od leukocytów, które są tam obecne.