Badanie nasienia jako pierwszy element w diagnostyce niepłodnej pary

Diagnostyka niepłodności często zaczyna się od szczegółowej diagnostyki kobiety, która jako pierwsza jest zaniepokojona przedłużającymi się nieskutecznymi staraniami o dziecko i konsultuje ten problem ze swoim lekarzem ginekologiem. Jednakże z medycznego punktu widzenia nie ma to uzasadnienia ponieważ przyczyna/przyczyny niepłodności mogą leżeć po stronie każdego z partnerów (różne badania opisują różny odsetek przyczyn ze strony mężczyzny, kobiety, czy obojga partnerów, jednak należy przyjąć, że rozkłada się to mniej więcej po połowie).

Diagnostyka kobiety, w zależności od sytuacji, obejmuje poza rutynowym badaniem ginekologicznym m.in. wywiad, badania hormonalne (np. AMH, progesteron, estradiol, testosteron, LH, FSH, prolaktyna, TSH, wolne hormony tarczycy: T3, T4), obserwację cyklu miesięcznego i ocenę owulacji (w tym ocena prowadzona przez pacjentkę np. codzienne pomiary temperatury, analiza śluzu, USG owulacyjne), ocenę macicy czyli tzw. wziernikowanie macicy (histeroskopia), ocenę drożności jajowodów (histerosalpingografia, w skrócie HSG) itd. Zwykle badania te u kobiety nie są wykonywane „wszystkie na raz”, niektóre z nich należy wykonywać w określonym momencie cyklu miesięcznego (np. w 3cim dniu po miesiączce, albo w drugiej połowie cyklu), albo trwają cały cykl lub kilka cykli miesięcznych i z tego względu cała diagnostyka jest rozciągnięta w czasie. Do tego badania te bywają dość kosztowne, bo zwykle wykonywane są „prywatnie”.

Natomiast podstawowa diagnostyka mężczyzny, w kontekście niepłodności, rozpoczyna się od badania nasienia. Zacząć należy zwykle przynajmniej od badania podstawowego (ogólnego, tzw. seminogramu), zgodnie z obowiązującymi zaleceniami obejmującego ocenę takich parametrów jak liczba, ruchliwość, żywotność i morfologia (więcej o zawartości badania ogólnego można przeczytać tutaj: Jak przebiega badanie nasienia? Badanie nasienia można wykonać właściwie w każdej chwili (jedyne o czym trzeba pamiętać to zachowanie od 2 do 7 dni wstrzemięźliwości płciowej). W przeciwieństwie do badań wykonywanych u kobiety, badanie nasienia jest też nieinwazyjne, łatwo dostępne i niedrogie. Daje natomiast bardzo istotny wgląd w stan płodności danej pary. Dodatkowo można i czasem trzeba zdecydować się na badania poszerzone z nasienia (o posiew, test HBA, ocenę chromatyny plemnikowej, test na obecność przeciwciał przeciwplemnikowych, badania biochemiczne, ocenę potencjału red-ox itd. – o innych badaniach można przeczytać tutaj: Dodatkowe testy i badania nasienia). W większości przypadków można wszystkie te badania wykonać przy okazji oddania jednego ejakulatu (zależy to m. in od ilości oddawanego nasienia i od procedur stosowanych w konkretnym laboratorium). Oczywiście w części przypadków konieczna jest dalsza diagnostyka (obejmująca badania hormonalne, badanie fizykalne, badanie i USG jąder, wywiad andrologiczny itp. – więcej na ten temat można przeczytać tutaj: Udostępnij